ชาติพันธ์ุนิพนธ์ตำราอาหาร

เพ่ิงกินอาหารเย็นเสร็จ วันนี้ลงมือทำสเต็กเนื้อ เนื้อโคขุนไทยๆ นี่แหละ ต้องชิ้นหนาๆ หน่อย ย่างบนกะทะเหล็กหนาๆ ที่หอบหิ้วมาจากอเมริกา เป็นกะทะเทพมากๆ เพราะความร้อนแรงดีมาก ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาที เกรียมได้ที่ทั้งสองด้าน

ปัญญาสถิตในรส

ขณะกำลังนั่งกินหอยแครงลวกอยู่เวลานี้ ก็ชวนให้คิดถึงคำพูดของนักวิชาการกัมพูชาคนหนึ่ง ที่เคยนั่งต่อหน้าอาหารเกาหลีจานพิเศษ คือหนอนทะเลดิบตัดเป็นชิ้นๆ ขยับตัวดึบๆ ดึบๆ อยู่ในจานแม้จะถูกตั้งทิ้งไว้เป็นชั่วโมง ตอนนั้นผมบ่ายเบี่ยงไม่กล้ากินอยู่นาน แม้จะรู้ว่าเป็นอาหารพิเศษราคาแพงที่ศาสตราจารย์ชาวเกาหลีสรรหามาเลี้ยงต้อนรับการมาเกาหลีครั้งแรกของพวกเราหลายคน เพื่อนกัมพูชาบอกว่า “กินเถอะพี่ หอยแครงลวกในเมืองไทยน่ากลัวกว่านี้อีก” ผมจึงหาเหตุที่จะหลบเลี่ยงอีกต่อไปไม่ได้

มารีนบอย

เมื่อเปลี่ยนหน้าเพื่อนร่วมเดินทางในพื้นที่ที่ตนเองคุ้นเคย ก็มักจะย่อมได้อะไรใหม่ๆกลับมา ไปเวียดนามครานี้ มีเพื่อนร่วมเดินทางหน้าใหม่เป็นนักศึกษาปริญญาตรีปี 3 ทั้งสิ้น 58 คน (ห้า สิบ แปด คน) บรรดาบทเรียน ประสบการณ์ ความรู้ และความรู้สึกต่างๆ ที่อาจารย์พร่ำถ่ายทอดนั้น พวกเขากุลีกุจอขวนขวายใฝ่คว้ากันพอควร แต่ก็ไม่เท่าบทเรียนที่พวกเขาได้รับเอง